John III Sobieski, Coronation Medal of the Royal Couple 1676 - RARE, Hohn Rare medal minted on the occasion of the coronation of the royal couple in 1676. Medal by Jan Höhn the younger, signed IH, in the cross-section of the arm. Regarding the representation on the reverse, it is worth noting that the palm has been considered a sacred tree and a symbol of life since ancient times. Its slender trunk and leaves forming the crown symbolized the upward pursuit towards divinity. What is important is that even when loaded with fruit, the palm did not bend. The same was expected of the royal couple. Bound by mutual love, emphasized by the names carved on the trunk and the figure of Cupid, the married couple grew in fame, serving their country regardless of hardships and burdens. The palm also symbolized hope that under the rule of Jan III Sobieski, the country, despite being devastated by the war, would not give up and would strengthen. The sun with a human face, towering over the entire scene, is of course the personification of the sun king, whose glow illuminates the Republic of Poland. Rare medal on the auction market. Mint luster on both sides.
Obverse: two busts joined together, facing right, around them a thin wreath in the form of a border Reverse: crowned palm tree with royal names on the trunk, above it the sun in its rays, in the distance a panorama of the city, winged Cupid next to the tree, below the inscription CORONATI 2 FEB 1676 (Crowned on February 2, 1676) CRESCANT CUM PALMIS NOMINA (Let the names grow with palm trees)
Diameter 47 mm, weight 31.49 g Rzadki medal wybity z okazji koronacji pary królewskiej w 1676 roku. Medal autorstwa Jana Höhna młodszego, sygnowany I.H. w przekroju ramienia. Odnośnie przedstawienia na rewersie warto zaznaczyć, że palma od czasów starożytnych była uznawana za drzewo święte i symbol życia. Jej smukły pień i liście tworzące koronę symbolizowały dążenie ku górze, w stronę boskości. Istotne jest to, że nawet obciążona owocami palma nie uginała się. Tego samego oczekiwano od królewskiej pary. Złączona wzajemną miłością, podkreślaną przez imiona wyryte na pniu i postać Amora, para małżeńska rosła w sławie, służąc ojczyźnie bez względu na trudy i obciążenia. Palma symbolizowała również nadzieję, że pod rządami Jana III Sobieskiego, kraj, mimo wyniszczenia wojną, nie podda się i będzie się wzmacniać. Słońce z ludzką twarzą, górujące nad całą sceną, jest oczywiście uosobieniem króla-słońce, którego blask rozświetla Rzeczpospolitą. Prawdziwe dzieło jednego z najbardziej pożądanych medalierów okresu Polski Królewskiej Jana Höhna młodszego.  Wyraźne, świeże i intensywne lustro w tle z jedynie śladowymi przetarciami i skaleczeniami. Relief wysoki, pięknie wyeksponowany i okazale zachowany. Medal, który zachwyca swoją niebywała prezencją, którą podkreśla wieloletnia, naturalna patyna. Prawdziwe medalierskie cudo! Ozdoba naszej XIV Aukcji Premium!

Awers: dwa popiersia połączone razem, skierowane w prawą stronę, wokoło nich cienki wieniec cienki w formie obwódki Rewers: ukoronowane drzewo palmowe z imionami królewskimi na pniu, nad nim słońce w promieniach, w oddali panorama miasta, przy drzewie skrzydlaty Amor, poniżej napis CORONATI 2 FEB 1676 (Koronowani 2 Lutego 1676) CRESCANT CUM PALMIS NOMINA (Niech rosną z palmami imiona)
Średnica 47 mm, waga 31.49 g
Edward Raczyński w swoim 'Gabinecie Medalów Polskich' o emisjach dla pary królewskiej pisze tak: 'Przytoczyliśmy w poprzedzającym numerze list Jana Sobieskiego do narzeczonej swojej pisany, jako dowód przywiązania jego a raczej słabości do niej. Wyniesienie bohatera na tron, a co więcej upływające lata, nie zmieniły jego uczuć ani przewagi, jaką Marya Kazimira nad nim była wzięła. W dziesięć lat po ożenieniu swojem, a w rok po wstąpieniu na tron, pisał Jan III do Królowej żony swojej list następujący:
'28 Sierpnia we wsi pod Potylicem roku 1675.'
'Jedyna duszy i serca pociecho Najśliczniejsza Marysieńko. Strapiony i wniwecz cale obrócony, nie jadę ale się wlokę, bo to iuż dziś piąty dzień jakom z Pielaskawic wyjechał, a to wszystko dla tego że moj magnes w tyle a nie w przodzie; zaczym i obejrzeć się nazad iest daleko rzecz milsza... Że zaś mi WMość moie serce wypowiadasz miłość swoie, i że masz grande éspérance à parvenir a l'indifférence, i że mi radzisz gdzie indziej jej szukać avec mes ardeurs et avec mes tendresses, i każesz na to odpisać, nie mogę, tylko zalawszy się łzami, bociem przecie tak wielkiej nie zasłużył kary, źle o tym i strach kochaiącemu prawdziwie sercu i pomyślić, nie tylko wymówić a ieszcze y napisać o permissię. Gdy WM. moie serce do Francii odieżdżała, anim prosił, ani mi iey dawano, ani dawać możono; był to żart z M. mojm sercem w confidentii małżeńskiey, ale widzę teraz że y z żartami jako po brzytwach stompać trzeba, Jako iednak wesołym nigdy być nie mogę, tak doresnavant y żarty wszelkie będą zemno miały une eternelle treve. A że WM. moie serce już mnie i z łozka swego wyganiasz i gwałtem daiesz votre consentement na to, czego ia niepotrzebuię, y co iest u mnie en horreur, iuż też to znak de la dernière indifférence, od którey do miłości nigdy nie zwykł bywać powrót'.
Reference: Raczyński 207, Hutten-Czapski 2419 (R1)
Grade: XF+/AU